Cassiodorus, 6, CAPUT XI.De Eusebio, Nectario et Zenone martyribus.
| 1 | His dictis, tempus est ut memoriam faciamus Eusebii, Nectarii et Zenonis fratrum Christianorum, contra quos odium exercentes populi Gazaeorum, domi celatos et comprehensos, vinculisque traditos atque flagellatos, postea convenientes in theatrum, adversus eos clamare coeperunt, quasi eorum templa destruxissent et in iniurias paganorum praeterito tempore multa gessissent. |
| 2 | Cumque alterutros, ut vulgi moris est, excitarent, concurrentes ad carcerem, et educentes eos crudeliter occiderunt, nunc in terra pronos, nunc supinos trahentes, atque percutientes, et vulnerantes lignis, lapidibus atque fustibus. Audivi namque etiam mulieres egressas, et cum radiis telarum eorum corpora vulnerasse; et cocos publicos, alios aquam, alios ferventes ollas fudisse super eos, alios subulis eorum membra perforasse. |
| 3 | Cumque eos dilacerassent capitaque fregissent, ita ut cerebrum in terra iaceret, deduxerunt ante urbem, ubi solebant mortua iumenta proiicere: ibique eorum corpora concremantes, ossa quae remanserant inter cadavera camelorum et asinorum permiscuerunt, ne possent facile reperiri; quod non diu latuit. Quaedam namque mulier Christiana, non tamen de Gaza, divino praecepto per noctem ea colligens et in urnam recondens, Zenoni eorum consobrino servanda contradidit. Deus enim per visum mulieri revelavit hunc virum: ei namque crat ignotus, et nuper habita persecutione celabatur. |
| 4 | Hoc ergo modo per mulierem reliquias eorum accepit et interim domi servavit. Cumque is eiusdem Ecclesiae suscepisset episcopatum imperante Theodosio, fabricata basilica ante civitatem, et altare fixo, ossa martyrum collocavit iuxta confessorem Nestorem. Qui dum in vita sua cum istis suis proximis habitaret, cum martyribus comprehensus a populo, vinculis eorum flagellisque participatus est. |
| 5 | Is enim, dum traheretur, habens pulcherrimum corpus, ad miserationem persecutores adduxit. Quem ante portas semivivum, morti tamen proximum proiecerunt. Hunc colligentes quidam, Zenoni detulerunt; apud quem, dum curaretur, defunctus est. [SOZOMEN., lib. V, cap. 8. Edit. Christ. Vales. cap. 9, v. 605.] |